50-jarig bestaan van de Angelus Merula: ‘Een warme school’
Spijkenisse - Het is dit jaar vijftig jaar geleden dat de middelbare school de Angelus Merula, ook wel bekend als Scala Molenwatering, zijn deuren opende. Oud-rectoren Henk den Haan en Christiaan van der Ven en de huidige rector Peter van Wijk blikken terug op het 50-jarig bestaan en kijken vooruit naar de toekomst van de school.
Nog van harte gefeliciteerd met je verjaardag, hoe oud ben je geworden?’, vraagt rector Peter van Wijk op een woensdagochtend aan een leerling die het schoolplein oploopt. De school telt honderden leerlingen, maar toch staat de rector even stil bij de verjaardag van een leerling. Dit is waar de school ook voor staat, vertelt Van Wijk. ‘Leerlingen voelen zich veilig en worden gezien. We willen een goede band met de leerlingen creëren en hierdoor krijgen ze toch een loyaliteitsband naar ons toe. Dat is echt onze kracht’, aldus de huidige rector. Henk den Haan, die rector werd in 1974, is hier blij mee: ‘Leerlingen zijn maar één keer jong en ik vind het belangrijk dat ze op deze school merken dat ze gezien en gehoord worden. Dat dit nog steeds zo is, maakt mij erg blij.’
Bewijzen
Den Haan, die inmiddels 90 jaar oud is, denkt nog regelmatig terug aan zijn tijd als rector sinds de oprichting van de school. ‘Dit was erg spannend. We waren een afscheiding van de Blaise Pascal, die heel groot en bekend was in de regio. Ons schoolaanbod bestond destijds ook uit de mavo en havo. We moesten daarom wel bewijzen dat wij goed waren. Dit was niet makkelijk. Dit zorgde ervoor dat we allemaal erg gemotiveerd waren om iets goeds neer te zetten. Dit wierp ook zijn vruchten af door steeds meer aanmeldingen.’
Van der Ven volgde Den Haan twintig jaar na de oprichting van de school op als rector, maar was vanaf het begin betrokken als docent. Hij benadrukt hoe er naar de school werd gekeken als ‘de school die goed voor de leerlingen zorgt’. ‘Een school die niet enkel gericht is op prestaties, maar juist persoonlijke aandacht heeft voor de leerlingen. Leerlingen uit de bovenbouw gaan zelfs als begeleider mee op de werkweek van de onderbouw. Dat zegt wel iets over het gevoel van betrokkenheid op deze school.’ Toen Van der Ven in 2018 met pensioen ging, werd Van Wijk rector. Zelf was hij al vanaf 1993 docent op deze school.
Van Angelus Merula naar Scala Molenwatering
In 1974 bestond het schoolaanbod enkel uit de mavo en havo. Inmiddels is de school een lyceum geworden waar nu voornamelijk atheneum en gymnasium wordt aangeboden. De havo komt daarnaast geleidelijk weer terug in het schoolaanbod. Leerlingen die havo, havo/vwo of vwo-advies krijgen, komen namelijk terecht op deze school. ‘Toen zowel de Blaise Pascal als de Angelus Merula terugliepen in het aantal aanmeldingen, besloten we om het schoolaanbod te verdelen op beide scholen. In 2012 kwamen Scala Rietvelden (Blaise Pascal) en Scala Molenwatering (Angelus Merula) tot leven met twee directies en in 2015 gingen we verder met één directie’, aldus Van der Ven.
Naast de fusie met Blaise Pascal, werd de school in 1994 onderdeel van de Penta Scholengroep. ‘Hiermee behielden we de vrijheid om zelf ons onderwijs te organiseren, maar tegelijkertijd gaf het veel slagkracht in zo’n grote organisatie. Die samenwerking binnen de scholengroep is sterk. We weten wat we aan elkaar hebben en ondersteunen elkaar’, aldus de huidige rector. Tegelijkertijd blijft elke school toch zijn eigen identiteit behouden: ‘We behouden dezelfde identiteit. Aandacht voor de leerlingen staat centraal en daarom kiezen leerlingen voor ons.’
Intermezzo
In de afgelopen jaren zijn er een aantal uitdagingen waar de school rekening mee moest houden. Een voorbeeld hiervan is de vierde klas van de havo. ‘Vier havo is een kwetsbare groep. Aan de ene kant heb je natuurlijk de havisten zelf. Daarnaast heb je doorstromers van de mavo en ook de afstromers van het vwo. Bij elkaar is dit een kwetsbare groep waarin motivatie een aandachtspunt is voor veel leerlingen. Daar zijn we druk mee. We kijken continu naar ontwikkelingen in het onderwijslandschap en hoe wij hierop kunnen inspelen’, aldus Van Wijk.
Een voorbeeld van het inspelen op deze ontwikkelingen is de zogenoemde intermezzogroep. De school krijgt vanwege zijn schoolaanbod namelijk te maken met meer- en hoogbegaafde leerlingen. ‘Deze leerlingen hebben het regelmatig moeilijk in de derde of vierde klas van het atheneum, omdat zij nooit echt hebben hoeven leren voor een toets.’ Daarom is de school vier jaar geleden gestart met de bovengenoemde intermezzogroep. Dit is een tussenjaar, speciaal voor leerlingen die klaar zijn met het basisonderwijs maar nog te jong zijn voor het voortgezet onderwijs. Hier wordt onder andere gekeken naar de sociaal-emotionele ontwikkeling van de leerling.
Lerarentekort
Het landelijke lerarentekort is ook een uitdaging. Volgens Van Wijk is dit momenteel de grootste zorg: ‘Ondanks dat we werken met veel zij-instromers, krijgen we het moeilijk rond. Vijf jaar geleden kregen we gemiddeld zo’n tien sollicitatiebrieven per vacature, en nu mogen we blij zijn als er één brief binnenkomt. Vooral bij vakken als Duits, wiskunde en natuurkunde is het dramatisch. Dit tekort was niet onverwachts, maar blijft wel een grote zorg voor ons.’ Om oud-leerlingen te binden aan de school, biedt de school, net als alle andere scholen in de regio, een duale opleiding aan. Leerlingen die een carrière in het onderwijs na willen streven, kunnen hierdoor stage lopen op hun oude middelbare school.
Reünie
Om het 50-jarig bestaan van de school te vieren, vindt er op 21 september een reünie plaats. Deze wordt georganiseerd door Maarten Goedhart, Joop Grimm, Sigrid Hurenkamp en Vincent Stokhuijzen. Bij elkaar is dit de reüniecommissie. Deze 8-uur durende reünie is bedoeld voor pensionado’s, (oud)medewerkers en (oud)leerlingen. Hiervoor wordt buiten een horecaplein gecreëerd en staan herinneringen ophalen met elkaar centraal.
De huidige leerlingen en medewerkers worden natuurlijk niet overgeslagen. In het voorjaar van 2025 wordt er namelijk ook iets georganiseerd voor hen om het jubileum te vieren. ‘Maar wat dit precies is, blijft nog een verrassing’, aldus Van Wijk.
Meebewegen
Het onderwijs is continu in beweging. Het personeelstekort, leerlingen voorbereiden op de toekomst en tegelijkertijd het onderwijs hierop aanpassen. Een voorbeeld waar we vandaag de dag mee te maken hebben is de komst van de mobiele telefoon. ‘Dit zijn kleine dingen, maar hier moet je wel aandacht aan besteden. Dit zorgt voor veel afleiding. Mobiele telefoons mogen sinds januari namelijk niet meer mee het lokaal in en hier wordt trouw naar geluisterd’, vertelt Van Wijk. Bij elke ontwikkeling kijkt de school naar stappen die hij kan ondernemen, maar blijft het personeel wel rustig. Van der Ven: ‘Je moet als school ook rustig blijven. Natuurlijk wel meebewegen, maar tegelijkertijd goed kijken naar wat dit betekent. En niet te snel handelen’. Het belangrijkste is dat de school blijft waar hij voor staat: een fijne schooltijd met onderwijs op niveau in een veilige onderwijsomgeving. ‘Je kan veel doen en meegaan met de tijd, maar het DNA moet hetzelfde blijven’, aldus de oudste rector.
Nieuwe leerlingen
Wat de drie heren de toekomstige leerlingen willen meegeven? ‘Op deze school is het warm. En dan natuurlijk niet alleen de temperatuur. Je wordt hier niet alleen opgeleid voor een diploma, maar ook hoe je dit diploma in de toekomst in de maatschappij kan gebruiken’, begint een trotse Den Haan. De andere rectoren sluiten zich hierbij aan. Van der Ven: ‘Je komt hier namelijk niet alleen op een leerinstituut, maar ook in een sociale gemeenschap. Stel je voor beide open om jezelf te blijven ontwikkelen. Niet alleen op school, maar je hele leven lang.’ Van Wijk knikt: ‘De missie van de school is om leerlingen te begeleiden in het proces van volwassen worden, maar vooral ook om jezelf te leren kennen en iets voor een ander te betekenen. Dit vinden we belangrijk en ik denk dat de leerlingen dit elke dag terugzien in de school. Je komt echt op een hele fijne en warme school terecht.’
Bron: online krant Groot Nissewaard.
Foto van Foto-Ok.nl: v.l.n.r. Peter van Wijk, Henk den Haan en Christiaan van der Ven.